ناهمگونی الگوی مقاومت آمینوگلیکوزیدی در بین ایزوله های اشرشیا کلی مدفوعی جدا شده از منابع حیوانی و انسانی استان البرز

مقدمه: اشرشیا کلی یکی از مهم ترین عوامل بیماری زای قابل انتقال از غذا در سراسر جهان محسوب می شود. مقاومت آنتی بیوتیکی، یک مسأله ی رو به افزایش در ایزوله های اشرشیا کلی بوده و مشکلات گســــترده ای را جهت درمـان آنتی بیوتیکی بیماری های ناشی از این گروه باکتری ها ایجاد کرده است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین الـــــگوی مقاومت آمینوگلیکوزیدی در میان ایزوله های اشرشیا کلی جدا شده از منابع حیوانی و انسانی استان البرز بود. روش ها: ایزوله های اشرشیا کلی از گاوداری ها، مرغداری ها، مراکز نگهداری گوسفندان و 2 مرکز آزمایشــــــگاهی سطح شهر کرج در سال 1392، جداسازی شد و مورد مطالعه قرار گرفت. این ایزولـــــــه ها با استفاده از تست های باکتریولوژی و بیوشیمیایی تعیین هویت گردید. حساسیت و مقاومت ایزوله های جدا شده نسبت به آنتی بیوتیک های آمینوگلیکوزیدی بـر اساس روش دیسک دیفیوژن آگار تعیین شد. یافته ها: در مجموع 80 ایزوله ی اشرشیا کلی جداسازی شد و مورد مطالعه قرار گرفت. مقاومت کلی ایزوله ها به صورت 5/72 درصد به استرپتومایسین، 75/13 درصد به نئومایسین و 25/6 درصد به توبرامایسین و جنتامیسین بود و هیچکدام از ایزوله ها به آمیکاسین مقاومتی نشان ندادند. همچنین وجود الگوی متفاومتی از مقاومت آمینوگلیکوزیدی به تفکیک ایزوله های مخـتلف اشرشیا کلی در این مطالعه مشهود بود؛ به طوری که میزان مقاومت به استرپتومایسین در 95 درصد ایزوله های جدا شده از انسان، 85 درصد در ایزوله های جدا شده از گاو، 65 درصد در ایزوله های جدا شده از مرغ و 45 درصد در ایزوله های جدا شده از گوسفند وجود داشت. این مسأله در مورد نئومایسین هم صادق بود؛ چرا که میزان مقاومت ناهمگون در ایزوله های جدا شده از گاو، گوسفند و مرغ به ترتیب 5، 15 و 25 درصد بود، اما فقط 25 درصد از ایزوله های جدا شده از مرغ به توبرامایسین و جنتامیسین مقاوم بودند. نتیجه گیری: این مطالعه، تنوعی از مقاومت آمینوگلیکوزیدی را در میان ایزوله های جمع آوری شده ی اشرشیا کلی از منابع مختلف نشان داد، در حالی که مقاومت آمینوگلیکوزیدی اشرشیا کلی در بین منابع مختلف جداسازی متغیر است. بررسی پیوسته الگوهای مقاومت و استفاده از عوامل آنتی بیوتیکی طبق منابع جداسازی توصیه می شود.